اثر توانمندسازی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان

هدف این پژوهش کشف پیش‌بینی‌پذیری تمایل به ترک خدمت کارکنان توسط توانمندسازی آنان از طریق متغیرهای واسطه‌ی اعتماد به مدیران مافوق، هویت‌یابی سازمانی، عجین‌شدن شغلی و تحلیل‌رفتگی است. برای سنجش متغیرها، از پرسش‌نامه‌های استاندارد استفاده شد. برای جمع‌آوری داده‌ها، نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی طبقه‌ای از جامعه‌ی کارکنان سازمان مرکزی جهاد کشاورزی خراسان رضوی انجام شد. نتایج هم‌بستگی پیرسون بیانگر هم‌بستگی قابل قبول میان کلیه‌ی متغیرها بوده و یافته‌های به‌دست‌آمده به‌روش تحلیل مسیر با نرم‌افزار لیزرل نشان می‌دهد که توانمندسازی می‌تواند از طریق اعتماد به مدیران مافوق، هویت‌یابی سازمانی، عجین شدن شغلی و تحلیل‌رفتگی، تمایل به ترک خدمت کارکنان را پیش‌بینی کند و از این میان، تحلیل‌رفتگی، متغیر واسطه‌ی قدرتمندتری برای پیش‌بینی اثر توانمندسازی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان است.